Inside and out?!

Doorgaan, vluchten en vooral niks voelen dat is wat jij mij vertelt te doen. Doen alsof er niks aan de hand is, doen alsof ik me goed voel en doen alsof ik alles aan kan. Maar ik kan het niet. Ik kan niet 10 uur per dag werken, naar meetings gaan en sociale contacten onderhouden. Ik kan niet meer blijven weglopen voor de dingen die ik voel, terwijl jij mij vertelt dat wel te doen. Jij als criticus vertelt mij dat ik door moet gaan, dat ik niks mag voelen en anderen maar tevreden moet houden. Jij vertelt mij dat ik moet blijven invallen op het werk, verantwoordelijkheden moet nemen en voor anderen klaar moet blijven staan. Maar hoe lang moet ik dit nog blijven doen, ik trek het niet meer. Ik ben moe en wil wat rust. Rust om bij te komen, rust om dat te doen wat goed is voor mij, rust om mezelf de ruimte te geven die ik nodig heb.

Niet die ik nodig heb, maar die het kleine meisje in mij nodig heeft. Het kleine meisje in mij wil voelen en niet meer vluchten, het meisje wil vrolijk zijn en niet meer bang. Bang voor de emoties die gaan komen als ik tijd neem voor mezelf. Bang voor de reacties van anderen als ik voor mezelf kies. Bang voor eenzaamheid en afwijzing. Bang voor de gevolgen die gaan komen als ik mijn verleden ga verwerken. Maar de gevolgen zijn positief. De gevolgen zijn dat ik wel de juiste keuzes durf te maken, niet meer hoef te vluchten en bang hoef te zijn.

Je wil mij beschermen voor alles wat er komen gaat, door ervoor te zorgen dat ik er voor blijf weg lopen. Maar ik wil niet meer weg lopen, ik wil het aan gaan en laten zien dat ik sterker ben geworden. Ik ben sterker geworden, want ik heb al verschillende obstakels overwonnen. Obstakels waarvan ik dacht ze niet aan te kunnen. Obstakels die stress, paniek en angst brachten, maar uiteindelijk ook opluchting, vrijheid en dankbaarheid. Obstakels die mij sterker hebben gemaakt. Obstakels die ik nog veel meer in mijn leven tegen ga komen, dus waarom laat je mij ervoor vluchten.

Ik heb zelf de keuze om naar jou te luisteren, naar jou die gesteund wordt door de eetstoornis. Jullie samen zijn verbonden en vormen een goed team. Een krachtig team, waar ik dus iedere keer weer naar luister. Een team wat tot nu toe weer sterker is gebleken dan de gezonde kant van mij. Een team wat samenwerkt om mij te beschermen. Jullie zijn met z’n tweeën en van binnen ben ik alleen. Maar om mij heen heb ik de mensen die mij steunen, in mij geloven en mij de kracht geven om jullie uit elkaar te halen. Mensen die achter mij staan en die mij vertellen dat ik jullie niet meer nodig heb. Jullie zijn er geweest voor een reden en daar ben ik jullie dankbaar voor, maar ik ga met andere mensen deze strijd aan. Mensen die mij ondersteunen in het maken van de juiste keuzes, ondersteunen in het voor mezelf kiezen en die de gezonde kant van mij sterker gaan maken. Zodat ik van buiten net zo groot word als dat jullie van binnen zijn.

 

Love XX