Een bezig bijtje, maar dan anders

Ik ben bezig, maar niet met werken en geld verdienen. Ik ben niet bezig met een opleiding en een diploma behalen. Ik ben bezig met mezelf. Ik ben voor mezelf aan het zorgen en dat is een dagtaak. Dat is bewust zijn van de dingen die door je gedachten gedaan. Dat is bewust zijn van de keuzes die je maakt. Dat is bewust zijn van wat helpend is en wat niet meer.

Wat ik aan het doen ben is rust nemen wanneer ik vermoeid ben. Mijn telefoon weg leggen als ik tijd voor mezelf nodig heb. Afspreken met vriendinnen als ik iets gezelligs wil doen. Maar ondertussen ook voelen. Voelen van emoties en prikkelingen. Voelen van wat er in mijn lichaam gebeurt en beseffen dat ik nog niet alles verwerkt heb. Voelen dat ik nog steeds een weg te gaan.

Het is de pad naar mijn toekomst. Een pad waarop ik niet meer hoef te vluchten en te verstoppen. Een pad waarop ik voor mezelf kan zorgen en lief kan zijn. Het is een pad waarop ik meteen antwoorden wil, maar die er soms niet altijd zijn. Het is de toekomst tegemoet gaan zonder te weten wat er precies gaat komen.

Emoties, gedachten, gevoelens en prikkels, het mag er zijn. Het leert mij de lessen die ik moet leren. Het leert mij voor mezelf te zorgen. Het leert mij keuzes te maken die ik niet altijd fijn vindt, maar die wel helpend zijn. Het is zitten met dat gevoel en wachten. Wachten tot je beseft waar het mee te maken heeft. Wachten tot je een inzicht krijgt waarop je verder kan bouwen. Het is wachten tot dat moment en ondertussen proberen zo lief mogelijk voor jezelf te blijven.

Liefs