Als je gaat herstellen zeggen mensen ‘’je mag terug naar jezelf.’’ Of ‘’ je mag op zoek gaan naar jezelf.’’ Maar de vraag die daarop volgt is ‘’hoe doe je dat?’’ Hoe ga je op zoek naar jezelf? Hoe kom je erachter wie je bent? Hoe vind je degene die je altijd al geweest bent of hoort te zijn? Vragen die mij lange tijd bezig hebben gehouden. Maar ook vragen waar ik (denk ik) inmiddels antwoord op kan geven.
Wat ik al wist is dat ik een begripvol iemand ben. Ik ben een schouder om op te leunen en een oor die luistert. Ik ben vertrouwend en zorgzaam. Ik ben geduldig en heb respect voor iedereen zijn keuzes. Ik ben een mensen mens ook wel sociaal genoemd. Ik ben een vriend die het nodig heeft om soms diepe gesprekken te voeren, maar die het ook nodig heeft om soms compleet gek te doen. Dat zijn de momenten dat ik uitgemaakt word voor ‘muts’ of ‘mafkees’.
Maar naast diepgang en gekkigheid ben ik ook iemand die houdt van buiten zijn. Ik ben een avonturier die op moet passen dat ze haar enkels niet breekt. Als ik met blauwe plekken naar huis ga, is het goed. Of het nu een wandeling in het park is, skeeleren met vrienden of een rots beklimmen in het buitenland de buitenlucht brengt mij rust. Het zijn de momenten dat ik alles even los kan laten. De momenten dat ik kan genieten van de stilte en de zon die schijnt of juist de vogels die fluiten en de bomen die kraken. Het zijn de momenten dat ik even niks hoef van mijzelf.
Ook ben ik iemand die graag met tijden alleen is. Tijd alleen om op te laden door creatief bezig te zijn. Tijd alleen om even alles er te laten zijn. Tijd alleen om mijzelf uit te kunnen zetten. Het zijn deze momenten die ik nodig heb zodat ik niet constant doorga. Want hoe mooi dit bovenstaande allemaal ook klinkt, ik ben ook iemand die nog niet altijd haar grenzen kent. Grenzen die ik overga vanuit enthousiasme. Grenzen die ik overga vanuit de behoefte om andere te helpen. Grenzen die ik overga vanuit de overtuiging dat ik er voor anderen moet zijn.
Ik ben dankbaar dat ik dit allemaal geleerd heb. Geleerd heb door dingen te doen en te vallen. Geleerd heb door angsten aan te gaan en succes ervaringen op te doen. Geleerd heb door na te denken en dan mijn gevoel te volgen. En juist door dat laatste kan ik hardop zeggen ‘’dit is Vivian.’’ Want mijn gevoel verteld mij wanneer ik goede keuzes maak of juist andere keuzes mag maken. Mijn gevoel vertelt mij wanneer ik energie kwijt moet of juist rust mag nemen. Mijn gevoel vertelt mij wanneer ik iets doe tegen mijn zin in of juist iets waar ik blij van word.
Dus als je nu aan mij vraagt ‘’wie is Vivian?’’ dan is het antwoord ‘’een gevoelsmens.’’ Want door te voelen, kan ik mijn hart volgen. Door te voelen, kan ik mijn dromen volgen. Door te voelen ben ik geworden wie ik ben. En dat is toch ook best wel een leuk mens:D
Liefs Vief
The Butterfly 