Je bent er weer en je maakt het mij behoorlijk moeilijk. Moeilijk door de dingen die je verteld, moeilijk door het gevoel wat je me geeft, moeilijk omdat je zoveel energie kost. Energie om tegen je in te gaan, energie die ik liever voor andere dingen wil gebruiken. Je vertelt mij dat ik het niet waard ben, dat ik niet goed bezig ben. Je vertelt hoe andere mensen op mij zullen reageren en je vertelt me welke keuzes ik moet maken. Keuzes zodat ik volgens jou mijzelf weer wat beter ga voelen, keuzes zodat ik even niet meer voel, keuzes zodat ik niet meer hoef te luisteren naar de negatieve gedachten die rond spoken in mijn hoofd. Maar weet je wat het is… Jij bent het die ervoor zorgt dat ik die negatieve gedachten heb, Jij bent het die ervoor zorgt dat ik me zo waardeloos en vermoeid voel. Jij bent het, jij als kritische kant.
Ik weet dat ik je getriggerd heb om weer van je te laten horen. Het ging namelijk 2 weken super goed. Goed met het eten, goed met om hulp durven vragen en goed met keuzes maken waarbij ik mezelf prettig voel. Het ging goed om mijzelf aan het voedingsschema te houden, het ging goed met op tijd rust nemen en goed zat ik dan ook in mijn vel. Ik had weer energie, kreeg complimenten over mijn uitstraling en durfde bepaalde stappen te zetten. Stappen die mij helpen om nog meer te groeien, stappen waarbij ik jou dus getriggerd heb.
Sinds afgelopen maandag ben je aanwezig, sinds dat ik begonnen met de training. Een training om in 8 weken te leren hoe ik positiever naar mezelf mag kijken, om te leren sneller een positieve gedachte te formuleren, zodat ik niet meer hoef te luisteren naar de negatieve. Zodat ik dus niet meer naar jou hoef te luisteren. Dit heeft jou getriggerd om weer van je te laten horen, want je bent bang dat je jouw stem verliest. Dat je niet meer in staat bent straks om mij de grond in de boren, dat je niet meer in staat bent om mij negatief over mezelf te laten denken, dat je straks niet meer de kracht hebt die je nu nog wel hebt.
Ik zal je één ding vertellen, je hoeft niet bang te zijn. Bang dat iemand straks jouw plaats inneemt of bang dat ik straks niet meer naar jou zal luisteren. Want ik ben blij dat jij er bent en je zal ook nooit weg gaan. Je houdt mij scherp en beschermt mij. Je beschermt mij voor van alles en nog wat en daar ben ik je dankbaar voor. Dus ben maar niet bang, want jij zal nooit weggaan. Je zal niet weggaan, maar je zal ook niet meer zo sterk zijn als nu. Je mag je nog steeds uitspreken, maar ik zal niet meer altijd luisteren. Je zal iemand worden waar ik mee om mag gaan, iemand die er is maar waar ik geen aandacht aan hoef te schenken. Je zal in plaats van mijn vijand, mijn vriend worden.
Lovee ❤